aRi TiDaK kU dUgA

Semalam 11/4/2010 merupakan ari paling mengerikan sejak duk kat kemaman ni..kisahnye cmnni eila blk kg ari jumaat baru ni n semlam baru blk kemaman.Dh lame xjumpa family especially dapat tatap muka mak n abah sb dah lame x blk. So semlam ambk mc la. Berbalik pada kisah td,dalam perjalann blk ke kemaman dengan menaiki bus "sihat" yg xbpe nk sihat mase 2 kat cherating my dear msg "abg rindu la dlam perjalan nk jumpe ayg ni" biar btol mamat ni tibe2 je. Dengan xbyk tnye tnggu la kat bustop kemman sampai dlam kul 6.Tuhan je tahu perasaan ni cmne bile die ckp bru kat merang. Ingatkan kat area2 cni dh gaye die msg mcm dh nk sampai dh.Tambh plak de pakcik gatal yg duk banyak tanye n yg xbleh bla bahasakan diri "abg" nk termuntah ase lau ikutkan sebaya ngan abh eila je..lau ikutkan nk suh je akak zila dtg ambk tp kecian plak dh ondwy ke mari. ari mkn gelap xsampai2 ag,tnggu n terus menunggu.....
pakcik gatal ade ag kali die memberanikan diri "nk abg tlng antarkan,jgn takut abg nk tlng je" time 2 ase nk nangis pn ade ari dh gelap ati ni mebuak2 je marah.Tepat kul8 my dear sampai.Memang nk marh lau jumpe 6t tp bile die turun je dr kereta n senyum,adoii xjadi nk marah bile tgk senyuman die 2 buat jadi lemah je.(itu la perempuan kan) pas2 teman die g msjid n g mkn.Tepat kul 9 die antar blk sb die de kje kat kelantan pg ni.lau pk2 xberbaloi dtg kemari sb perpatah blk ke kuala ganu n ke kelantan jumpe 1 jam je. Memang btol2 terharu mydear sanggup dtg cni semata2 nk jumpe walaupn sekejap..1 jam 2 sungguh bermakna ase, tp xpe la de mase kite jumpe ag..